Lt./Dt.
De Scientia Neurologica: Historia et Fundamenta
Primum consideremus historiam neurologiae. Neurologia, scientia de cerebro et systemate nervoso, radices suas in antiquitate habet. In Graecia, Hippocrates, pater medicinae, de morbis cerebri et nervorum scripsit. Postea, Galenus, medicus Romanus, theorias de functionibus cerebri proposuit.
Saeculo decimo nono, scientia neurologica progressum magnum fecit. Primum, Ramon Cajal, histologus Hispanus, structuram cerebri et nervorum descripsit. Tum Cajal theoria suam de neuris propugnavit, quae adhuc fundamentum disciplinae est. Neuroscientiae in hoc saeculo etiam experimenta physiologica et imaginatio neurologia includunt.
Deinde consideremus fundamenta neurologiae. Cerebrum, organum centrale nervosum, est sede cognitionis et mentis. Compositio cerebri est complexa, cum multitudine regionum et circuituum neuronalium. Neurones, cellulae fundamentales cerebri, informationem inter se per synapsis transmittere possunt. Neuroscientiae studia functionem et disfunctionem cerebri et nervorum investigant.
Neurologia est disciplina fascinans, quae cognitionem et mentem nostram elucidare conatur. Historia neurologiae nos doceat originem et evolutio disciplinae, et fundamenta neurologica nos introducant in mysteria cerebri et nervorum.
Tum considerabimus structuram cerebri et eius functiones in motu et psyche. Cerebrum est organum praecellens quod habet multas regiones et partes diversarum functionum. Quaeremus quomodo differentes regiones cerebri inter se communicant et cooperantur ad producendum motum et cognitionem.
Considerabimus structuram cerebri. Cerebrum est divisa in duos hemisphaerios, dexterum et sinistrum, quae inter se communicant per corpus callosum. In hemisphaeriis, inveniuntur cortex cerebri, substantia grisea et alba. Cortex cerebri est locus principalis cognitionis et intellegentiae, ubi processus mentales fiunt. Substantia grisea et alba sunt partes cerebri quae communicant inter se et cum reliquis partibus corporis.
Et nunc considerabimus functiones cerebri in motu. Cerebrum est locus ubi initiantur, coordinantur, controlantur omnes processus motus. Motor cortex est regio cerebri quae initiat et coordinat motūs corporis. Ibi neurones motorii initiunt et transmittunt signala ad musculos, ut effectus motus producantur. Aliae regiones cerebri, sicut cerebellum et ganglia basalia, sunt implicatae in coordinatione motus et controllo toni muscularis.
Denique, cerebrum est locus ubi processus mentales, sicut percipere et cogitare et emovere, fiunt. Cognitionis et intellegentiae processus in cortex cerebri fiunt. Cerebrum etiam est implicatum in regulando affectu et in processu decisionis. Diversae regiones cerebri, sicut hippocampus et amygdala, sunt implicatae in memoria et sensu.
In conclusione, cerebrum est organum praecellens quod habet multas regiones et partes diversarum functionum. In hoc tractatu consideravimus constructionem cerebri et eius functiones in motu et psyche. Intellegere structuram et functiones cerebri est fundamentale ad comprehendendum complexitatem et miraculum mentis humanae.
• The Human Brain by Rita Carter.
• Articulus Scholaris: Structural Organization of the Human Brain: A Brief Review auctore Shubham Mehta et al.
• Principles of Neural Science by Eric R. Kandel et al.
• Articulus Scholaris: Motor Control: From Movement to Action by Marc H. Schieber.
• The Tell-Tale Brain: A Neuroscientist's Quest for What Makes Us Human by V.S. Ramachandran.
• Articulus Scholaris: The Neural Basis of Human Emotion: A Review of Functional Neuroimaging Studies by Ralph Adolphs et al.
©️E.S. 2023
Create Your Own Website With Webador